اثربخشی آموزش گروهی توکل به خدا بر افسردگی سالمندان مرد مقیم آسایشکاه کهریزک

هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش توکل به خدا بر کاهش افسردگی سالمندان مرد بود. روش بررسی: پژوهش حاضر ازنوع مطالعات نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل سالمندان مرد ساکن در آسایشگاه خیریه سالمندان کهریزک بود که به صورت تصادفی از بین آسایشگاهای استان تهران انتخاب شدند. فرم 15 سوالیgds بر روی 50 نفر از سالمندان اجرا شد و 20 نفر که نمرات افسردگی شان در مقیاس مذکور، 8 یا بالاتر از 8 بود، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه تقسیم  شدند. در این پژوهش برای گروه آزمایش، 8 جلسه ی آموزش توکل به خدا برگزار شد. یک هفته پس از اتمام آموزش گروهی، پس آزمون افسردگی gds شامل 15سوال بر روی هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا شد و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه (آنکوا) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس که بیانگر معنادار بودن مداخله آموزشی بر آزمودنی ها است، استفاده شد (p<0/05). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، باور دینی توکل به خدا بر کاهش افسردگی سالمندان موثر بوده است.